Dystrofia mięśniowa Beckera jest dziedziczona w w sposób recesywny sprzężony z płcią (chromosomem X) - taki sam sposób jak w przypadku dystrofii mięśniowej Duchennea. Natomiast obraz kliniczny jest łagodniejszy, a przebieg wolniejszy. Początek objawów to zwykle 12 rż. Chorzy chodzą samodzielnie nawet do drugiej dekady życia a ich czas przeżycia jest prawie taki sam, jak populacji zdrowej.
Rozpoznanie dystrofii mięśniowej Duchennea umożliwiają przede wszystkim obecne charakterystyczne objawy. Jednak rozpoznanie ostateczne ustala się na podstawie charakteru zapisu EMG (elektomiografia), oznaczenia poziomu CK (kinaza kreatyny),wykonania biopsji mięśnia oraz badania genetycznego.
