Bóle głowy

Nadrzędna kategoria: Oferta

Neuralgia, inaczej nerwoból - związany z uszkodzeniem nerwu obwodowego. Ma charakter ostry, rwący, szarpiący, promieniuje w obszarze unerwienia określonego nerwu lub jego gałęzi. Najczęściej dotyka ona nerw trójdzielny. W wielu wypadkach obraz chorobowy wykazuje podobieństwo do neuropatii a istniejące techniki obrazowania (w tym MRI) w wielu wypadkach nie pozwalają na postawienie właściwej diagnozy.

Nadrzędna kategoria: Oferta

Neuralgia Arnolda

jest przewlekłym zespołem bólowym obejmującym tył głowy i górną część karku, zwykle po jednej stronie, rzadziej obustronnie. Objawia się nagłym, przenikliwym bólem okolic głowy, zaburzeniami wzroku i nudnościami. Dotyczy nerwu Arnolda (nerw podpotyliczny), który zaczyna się na karku (z jego prawej lub lewej strony) i przechodzi przez okolicę ciemieniową aż do przodu w kierunku czoła i brwi. Przyczyną schorzenia jest uraz nerwu wywołanego przez stres, traumę czy uszkodzenie kręgosłupa. Do rozwoju dolegliwości przyczyniają się także przewlekłe napięcia mięśni karku, cukrzyca czy choroba nowotworowa.

W neuralgii nerwu podpotylicznego ból przypomina krótkie wyładowania elektryczne występujące na tle stałego bólu. Często pojawia się nagle i jest przeszywający, przenikliwy lub piekący. Osoba odczuwa ból, najczęściej w okolicy potylicznej i szyi, pojawia się z jednej lub obu stron. Często neuralgii towarzyszą zaburzenia wzroku, światłowstręt, zawroty głowy, nudności, szum w uszach, drętwienie powłok głowy, wrażliwość głowy na dotyk czy dyskomfort podczas ruchów szyją.

Neuralgie

Neuralgia, inaczej nerwoból - związany z uszkodzeniem nerwu obwodowego. Ma charakter ostry, rwący, szarpiący, promieniuje w obszarze unerwienia określonego nerwu lub jego gałęzi. Najczęściej dotyka ona nerw trójdzielny. W wielu wypadkach obraz chorobowy wykazuje podobieństwo do neuropatii a istniejące techniki obrazowania (w tym MRI) w wielu wypadkach nie pozwalają na postawienie właściwej diagnozy.



Ból i dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego.

Staw skroniowo-żuchwowy (SSŻ) jest to staw łączący żuchwę z czaszką, które połączone są mięśniami i więzadłami. Staw utworzony jest przez powierzchnię stawową głowy żuchwy i wyrostka jarzmowego kości skroniowej. Pomiędzy powierzchniami stawowymi, które pokryte są chrząstką włóknistą, znajduje się krążek stawowy dzielący jamę stawową na dwie części, ściśle od siebie oddzielone. Prawidłowe działanie stawu jest podstawą fizjologii narządu żucia. Polega na wykonywaniu ruchów żuchwy:

•    opuszczania i podnoszenia
•    wysuwania i cofania
•    ruchy boczne

Dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych kształtuje wiele czynników, niemniej jednak w przeważającej mierze podawane są wady zgryzu, zgrzytania zębami -bruksizm, nieodpowiednie protezy zębowe, jak również braki w uzębieniu.
Całkiem odrębną grupę stanowią urazy. Mogą być one spowodowane wystąpieniem nieszczęśliwych wypadków losowych, jak stłuczki samochodowe, upadki, poślizgnięcia.

Objawy SSŻ

•    bóle głowy
•    bóle uszu
•    charakterystyczne odgłosy trzaskania przy otwieraniu i/lub zamykaniu ust
•    nasilone bóle występujące np. przy ziewaniu czy jedzeniu
•    „wypadanie” dolnej szczęki (żuchwy)
•    widoczna i odczuwalna zmiana wzajemnego położenia obu szczęk (górnej i dolnej)

Nadrzędna kategoria: Oferta

Niespecyficzny, subiektywny objaw charakteryzujący się występowaniem bólu zlokalizowanego w obrębie głowy, odczuwanego zarówno na powierzchni skóry, na twarzy, w okolicy oczodołowo–skroniowej jak i głęboko we wnętrzu czaszki. Jest jednym z najczęstszych powodów konsultacji lekarskich. Może cechować się różną intensywnością oraz czasem trwania; sam rzadko bywa oznaką poważnej choroby.

Klasyfikacja

W celu skategoryzowania olbrzymiej ilości zjawisk, które są łącznie opisywane przez pacjentów jako ból głowy, Międzynarodowe Towarzystwo Bólu Głowy (ang. International Headache Society, IHS) utworzyło klasyfikację zawierające kryteria diagnostyczne najistotniejszych zespołów.
Zastosowany podział opiera się na rozróżnieniu między wtórnym a pierwotnym bólem głowy. Ból wtórny to konsekwencja toczącej się w organizmie niezależnie choroby. Lecząc przyczynę można skutecznie usunąć również uczucie bólu. Stosunkowo łagodne bóle wtórne, dające się odczuć przy pozostawaniu na czczo lub przechodzeniu przeziębienia, nie są zwykle powodem do większych obaw. Istnieje jednak wśród nich grupa przypadłości, które manifestują się przede wszystkim ostrym bólem głowy, i stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia (m.in. krwotok wewnętrzny, udar mózgu, infekcja OUN).
Pierwotny zespół bólowy jest schorzeniem w którym nie można wyróżnić odrębnego czynnika patofizjologicznego, który pośredniczyłby w powstaniu zgłaszanych objawów. Migrena, napięciowe bóle głowy czy zespół Hortona mogą przyczynić się do znacznego obniżenia jakości życia pacjenta.
IHS wydzieliło też osobną kategorię dla neuralgii – grupie 19 różnych jednostek, z których najbardziej znana jest klasyczna neuralgia nerwu trójdzielnego. Są to bardzo dotkliwe, niespodziewanie pojawiające się przypadłości, których przyczyną jest patologiczne przewodzenie impulsów w obrębie nerwów obwodowych.

Przyczyny

W obrębie głowy względnie niewiele struktur jest wrażliwa na ból: zaliczamy do nich skórę głowy, odejścia większych naczyń tętniczych, zatoki opony twardej oraz sierp mózgu. W przeciwieństwie do nich liczne struktury bezpośrednio związane z mózgowiem nie są unerwione zewnętrznie.
W wypadku bólu pierwotnego najbardziej istotnymi strukturami zaangażowanymi w patogenezę wydają się być:
-Duże naczynia wewnątrzczaszkowe wraz z oponą twardą
-Obwodowe zakończenia nerwu trójdzielnego, które je zaopatrują
-Obwody modulujące uczucie bólu wewnątrz mózgu
-Objawy pochodzenia autonomicznego, takie jak łzawienie i zatkanie przewodów nosowych, wyraźnie zaznaczają się w tzw. bólach głowy pochodzenia trójdzielno–autonomicznego. Są konsekwencją pobudzenia włókien przywspółczulnych nerwów czaszkowych.
Ból głowy może być również  objawem klinicznym depresji.

W badaniu klinicznym rozpoznanie opiera się w przeważającej części na informacjach zebranych w wywiadzie. Pierwszym celem badania jest wykluczenie możliwych przyczyn wtórnego bólu głowy, które można potwierdzić badaniami dodatkowymi. Każdy nietypowy symptom zgłaszany podczas długotrwałej obserwacji chorego domaga się ponownego rozważenia wszystkich możliwych przyczyn.
Informacje o obecnym bólu zbiera się zwracając szczególną uwagę na
-Czas wystąpienia i dynamikę dolegliwości
-Charakter dolegliwości (natężenie, sposób odczuwania)
-Objawy towarzyszące i ich czasowy stosunek względem epizodów bólowych
-Czynniki wyzwalające napad
-Przebyte choroby i leczenie podejmowane w przeszłości
-Występowanie bólów głowy w rodzinie


Najczęstrzymi przyczynami bólów głowy są:

Ból głowy typu napięciowego
Samoistny, obustronny ból głowy, nienasilający się podczas aktywności fizycznej. Ma zwykle umiarkowane natężenie i uciskający, tępy charakter. Czas trwania takiego stanu wynosi od godziny do kilku dni bez znacznej poprawy. To najczęściej (w 69%) stwierdzany pierwotny rodzaj bólu głowy. czne, nadużycie alkoholu. Bóle są odczuwane jako obręcz zaciskająca się wokół głowy, sztywnienie karku i szyi. Nasilają się pod wpływem pobudzenia emocjonalnego, depresji, stresu czy stanów lękowych. W przeciwieństwie do migreny jest zaburzeniem ograniczonym wyłącznie do ośrodkowego układu nerwowego (bez komponenty obwodowej). terapii opartych na technikach relaksacyjnych, biofeedback. Stosowanie akupunktury i leczenie toksyną botulinową nie wnosi żadnych korzyści klinicznych

Migrena
Przewlekła choroba charakteryzująca się napadowymi bólami głowy, którym zwykle towarzyszą inne objawy neurologiczne oraz zaburzenia wegetatywne (najczęściej: nudności i wymioty, fotofobia, zawroty głowy, tkliwość skóry głowy, zaburzenia widzenia). Ataki wywoływane za pomocą specyficznych bodźców spustowych. Cierpi na nią do 15% kobiet i 6% mężczyzn, głównie w wieku średnim. Choroba składa się z okresów zaostrzeń i remisji, z czasem intensywność objawów może ulec osłabieniu. Patogeneza jest w dużej mierze nieznana. Prawdopodobnie ból głowy wynika z nieprawidłowej reakcji układu nerwowo-naczyniowego na bodźce wewnętrzne i zewnętrzne. Stan migrenowy to napad trwający nieustannie przez ponad 72h. Ból osiąga duże nasilenie i znacząco upośledza funkcjonowanie.