Zespół ogona końskiego to charakterystyczny zespół objawów neurologicznych, powstających wskutek uszkodzenia końcowego odcinka rdzenia kręgowego noszącego nazwę ogona końskiego.
Wskutek dyskopatii jądra miażdżystego poniżej poziomu L1/L2 lub wzrostu guza w świetle końcowego odcinka kanału kręgowego dochodzi do ucisku na nerwy tworzące koński ogon. Powoduje to objawy niedowładu wiotkiego kończyn dolnych, zaburzenia czucia typu korzeniowego, niemożność oddania moczu.
Zespół ogona końskiego często współistnieje z zespołem stożka końcowego, który charakteryzuje zaburzenia czynności układu nerwowego ze strony zwieraczy cewki moczowej i odbyty, brakiem wzwodu i zaburzeniami czucia krocza.
