Złamanie awulsyjne jest to typ złamania, w którym przyczepiające się do kości ścięgno lub więzadło odrywają fragment kostny. Do tego typu patologii częściej dochodzi u osób młodych, u których nie zostało zakończone kostnienie szkieletu. W tym okresie kości posiadają jeszcze chrzęstne płytki wzrostu, dzięki którym możliwy jest ich przyrost na długość i grubość.
Złamanie awulsyjne guza kulszowego należy do w/w grupy patologii. Guz kulszowy jest częścią miednicy znajdującą się najbardziej ku dołowi. Jest to część szkieletu na której siedzimy. Jest on również miejscem przyczepu mięśni, w tym silnej grupy kulszowo-goleniowej. Należące do niej mięśnie tworzą wspólne ścięgno zakotwiczone na dolnej części guza. Podczas aktywności wprowadzają one siły rozciągające na strukturę kostną, co przy odpowiednich warunkach może doprowadzić do oderwania fragmentu kostnego. Ścięgno wspólne grupy kulszowo-goleniowej ma większą wytrzymałość na rozciąganie niż warstwa chrzęstna. Dlatego też czasem następuje przerwanie jej ciągłości i złamanie. Najczęściej dzieje się to w grupie wiekowej 12-15 lat.
Podczas urazu pojawia się znaczny ból okolicy dolnej pośladka. Poza tym bolesne jest również siedzenie, w wyniku bezpośredniego ucisku w tej pozycji na strefę złamania.
Leczenie złamania bez przemieszczenia (przemieszczenie poniżej 2 cm) jest zachowawcze. W pierwszym okresie stosuje się całkowite odciążenie przy pomocy kul. Eliminuje się też czynności urażające okolicę złamania (siedzenie, zgięcie biodra). W zależności od stopnia urazu w ciągu 4-6 tygodni stopniowo wraca się do obciążania kończyny (w granicach bezbólowych). Po około 2 tygodniach (o ile w czasie kontroli nie okaże się, że odłam się przemieścił), można zacząć bardzo lekkie ćwiczenia kolagenowe grupy kulszowo-goleniowej w wyproście biodra i zgięciu kolana. Mają one na celu stymulację produkcji kolagenu w okolicy ścięgna oraz delikatne pobudzenie okolicy zrostu.
