Przewlekłe zapalenie oskrzeli jest chorobą przejawiającą się kaszlem i odpluwaniem utrzymującym się przez 3 kolejne miesiące roku lub dłużej, przez 2 kolejne lata, pod warunkiem że powyższe objawy nie są wywołane inną organiczną chorobą.
Przewlekłe zapalenie oskrzeli jest często następstwem zakażeń bakteryjnych i wirusowych oraz działania zanieczyszczeń naturalnego środowiska (spalinami samochodowymi, środkami owadobójczymi) Istotną rolę w powstawaniu tej choroby przypisuje się nałogowi palenia tytoniu.
W tej jednostce błona śluzowa oskrzeli jest przekrwiona, zgrubiała, pokryta wydzieliną śluzową lub śluzowo-ropną. Zmiany te uszkadzają mechanizmy samoczyszczenia się oskrzeli, ułatwiają dostęp do płuc szkodliwym zanieczysz czeniom atmosferycznym i bakteriom. Zanikają również wszystkie elementy ściany oskrzela, przez co traci ono elastyczność. Uszkodzenie ściany oskrzeli przy współistniejącym kaszlu może przyczyniać się do powstawania rozstrzeni oskrzeli.
Do głównych objawów zalicza się kaszel, odkrztuszanie wydzieliny, a z czasem duszność. Przebieg choroby jest przewlekły, zaostrzenia występują często, zwłaszcza na wiosnę i w jesieni. Niepowikłane zapalenie oskrzeli nie powoduje większego upośledzenia czynności płuc, dopóki chory może łatwo odkrztuszać gromadzącą się w oskrzelach śluzową wydzielinę.
Sytuacja zmienia się radykalnie wówczas, gdy często powtarzające się zakażenia wywołują zaostrzenia stanów zapalnych oskrzeli i skłonność do ich skurczów. Powstaje zastój śluzowo-ropnej wydzieliny, czyli tak zwane przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli. Wzrasta znacznie opór dróg oddechowych dla przepływającego powietrza, zwłaszcza w czasie wydechu, czego następstwem jest powiększenie się przestrzeni powietrznych w obszarach położonych obwodowo do oskrzelików końcowych i powstanie rozedmy płuc.